Weer terug aan de Biesenkamp !

Zo, na een enerverende dag zijn wij weer thuis..

Vanmorgen ging het direct al mis..
Soms heb je van die dagen ;)
Eddy had per ongeluk een medicijn gegeven die ze eigenlijk na het bloedprikken pas mocht innemen. Dus daar hoefde al niet voor geprikt te worden, dan zou de waarde niet helemaal goed controleerbaar zijn, omdat alle andere keren wel voor het toedienen geprikt is.

Toen een heeeeeele poos wachten op het bloedprikken voor het HB en de trombo's.
Dat werd wel bijna half 12..heel fijn, als je bijna zeker weet dat er nog een transfusie nodig is en die zeker 3 uur moet inlopen..dat werd niet voor het donker thuis zijn..Het was volgens de arts echt lazy friday, want alles liep een beetje in het honderd vandaag..

Nora heeft gezellig in de speelkamer gegeten met de pedagogische medewerker en haar buurmannetje. Nouja, beiden hebben ze meer gekletst dan gegeten, een paar hapjes kipfilet was voldoende. Het was wel een hele overwinning, want papa en mama mochten hier niet bij zijn en ze ging zomaar akkoord hiermee ! Toch wel heel stoer.

Toen rond 1 uur werd bekent wat haar HB was, nou dat was 4,3 dus wel transfusiewaardig.
Rond 3 uur was het bestelde bloed op de afdeling en werd het snel aangesloten.
Ondertussen alles ingepakt en alvast naar de auto gebracht. Toch altijd weer veel meer dan je denkt..

Gistermiddag kwam dokter Tamminga nog even om de hoek kijken bij Nora. Hij sprak toch wel uit dat de kuur echt nog niks doet. Heel jammer, we kijken het nog een maand aan en dan komt misschien toch wel het volgende plan om de hoek kijken. De arts heeft wel liever dat het dan helemaal niks doet dan dat het nog heeeeel iets gaat doen, want ja wat is dan wijsheid ? nog een kuur en dan weer 3 maanden afwachten ? Dan zitten we alweer in mei/juni en wat als het dan nog niks doet ? Elke week transfusies kan nog wel, maar het gevaar van een infectie blijft gewoon heel erg aaanwezig en dat is echt niet wat Nora kan gebruiken.
Gelukkig is de kans dat er een donor gevonden wordt wel redelijk groot.

Rond kwart over 6 was het zakje bloed leeg. Nu moest voor het eerst de naald verwijderd worden uit de VAP. Dat was wel een heel spannend iets voor Nora, daar zag ze de hele middag al als een berg tegenop, arm moppie..Maar goed rustig gebleven en goed geblazen als afleiding en het was zo gepiept. Het was meer de spanning dan dat het pijn deed volgens Nora. Gelukkig, die eerste keer heeft ze ook weer gehad. Toen snel de neupogeninjectie en de medicatie gegeven en op naar huis ! Nora heeft weinig lampjes gezien onderweg ;)

Nu lekker in eigen bedje en gezellig nog gekletst met broer en zus, heerlijk om weer allemaal thuis te zijn ! Volgende week weer controle in Zwolle en de week daarna weer in Groningen, we gaan "gewoon" verder in 2013 verder waar we in 2012 geeindigd zijn.. We zijn erg dankbaar dat we deze hobbel weer gehad hebben en het allemaal voorspoedig is gegaan....