De laatste tijd is er niet zoveel nieuws meer te melden.
Geen nieuws is goed nieuws zeggen ze altijd en in ons geval is dat ook zo.
Gelukkig is het al een tijdje "rustig".
Nora komt aardig goed de winter door.
Af en toe een klein beetje verhoging en wat verkouden zijn, maar gelukkig
zet dat niet door en hoeven we geen dokters te alarmeren.
De vakantie vorige week heeft ons goed gedaan. We hadden weinig op de planning staan, gewoon leven bij de dag. Nora heeft heerlijk buiten gespeeld, koekjes gebakken bij de buren en van alles en nog wat gedaan.
Het heeft haar goed gedaan ! en wat vraagt school dan nog veel energie van haar, het verschil is goed te merken..we moeten echt nog goed per dag/week bekijken wat ze aankan wat school betreft. Gelukkig komt ze lekker mee en gaat het rekenen en lezen best goed. En krijgt ze extra begeleiding om haar zo goed mogelijk door groep 3 te loodsen.
De nasleep van de transplantatie is toch misschien langer dan we van te voren gedacht hadden.
Deze maand is ze alweer 8 maanden transfusieonafhankelijk, wat zijn we daar dankbaar voor.
Voor de transplantatie was ze toch zeker een 8 maanden wekelijks afhankelijk van een transfusie.
Op den duur ga je je dat beseffen en wordt het heel angstig.
Wat is ze toch ziek geweest, als je erin zit ga je door en schakel je je gevoel een beetje uit, maar nu achteraf gezien..bah..Nog steeds is het niet te bevatten dat het zo relatief goed met haar gaat. Af en toe doet ze iets geks en dan kijken we elkaar aan en vragen ons dan af of ze nu echt beter zal worden en voor altijd zo zal blijven. We hopen het en bidden er elke dag voor. Fijn te weten dat er ook nog steeds voor haar gebeden word..
Eind maart hebben we weer een controle afspraak en hoewel we het eerst wel heel ver weg vondenklinken is het nu ook wel goed zo. We hebben weer een klein beetje vertrouwen en hopen op goede uitslagen eind maart...
